मैफल आठवांची......

हि दाटी भावनांची..
हि जखम वेडया फुलांची...
अन शपथ त्या भोगलेल्या वादळांची....
मज पुन्हा पुन्हा उर्मी देते,सजवाया मैफल आठवांची..... सुवर्णा(२००९)

पाउसगाणे.....

थेंबा थेंबातून ऐकु येतो नाद
सरींसवे कोसळतात आठवणींचे वाद,
वेड लावतो चिंब मनाला मंद मंद मृदगंध,
पाउसगाण्यासोबत होते वेडे मन बेधुंद......... सुवर्णा(२००९)

एक 'सोच ' ने तो हमें सोचने पर मजबूर कर दिया,

हम भूले तो कभी नही थे......

आपने फ़िर एक बार 'उन यादों ' में....

जीने को मजबूर कर दिया....सुवर्णा(200९)

" श्रावणसरीं......"

रिमझिम श्रावणसरींमधे,
मन तुझ्याच आठवणींमधे दंग आहे,
मनात रुजलेल्या कंच हिरवाईला,
फक्त आणि फक्त हिरवाच रंग आहे,

ओलेत्या पानापानाला,
चिंब पाखरांचा संग आहे,
रानफुलांच्या सुगंधी सोबतीला,
धुंद मृदगंध आहे....

मिटलेल्या पापण्यांत,
सुखस्वप्नांची गर्दि आहे,
प्रत्येक गोड आठवणीला,
रेंगाळण्याची वर्दि आहे....

अन इतक्यात.....
सरींच्या शिडकाव्याने अंग सारं शहारलं....
मिटल्या पापण्या उघडताच नाजुक मन थरारलं.....

कारण तेव्हाच कळून चुकलं,वास्तव समोर उभं ठाकलं....
कि हा तर केवळ भास आहे.......

मला मात्र आजहि याच श्रावणसरींसोबत पुन्हा एकदा,
तुझ्या परतून येण्याची आस आहे ...............सुवर्णा

********************************************************
कविता कशी वाटली याविषयी आपला अभिप्राय़ जरुर कळवावा.

मोगर्याचे रान.....
अंतरातल्या मोगर्याचे रान माझ्या,

आता फक्त सुगंधाने भरुन जावे.....

आसवांची शान आणि वेगळे ते दुःख आता,

ओठांवरुनी फक्त हासु बनुन वहावे........ सुवर्णा (जानेवारी २००९)

************************************************************

निरोप..
आपण परत कधी 'तसं' भेटणार नाही,
याच खरंतर खूप वाईट वाटलं..
अन् निरोपाच्या स्मितहास्यासोबत,
डोळ्यात माझ्या विरहाचं पाणी दाटलं......सुवर्णा (जानेवारी २००९)

तुझ्या विरहात मन माझ आजही कळवळत आहे,

पण सावरणार आहे मी स्वत:ला,

कारण तु फुलवलेलं फुल आता,

माझ्या अंगणात दरवळत आहे......सु्वर्णा (ओक्टबर २००६)